
Jeroen Santing
Geplaatst op 13-08-2018Ga de confrontatie aan
Ook al denk je dat je aan het verliezen bent, denk altijd lange termijn.
Net schoot me een gedachte binnen. Een gedachte van toen voordat ik met internet marketing begonnen was. Ik zat nog op school en studeerde Journalistiek. Ik wilde stoppen, maar had geen enkel idee wat.
Het voelde niet goed. Ik wilde stoppen met Journalistiek, maar ik moest iets anders hebben - want het zou gek zijn om niets te doen. Geen studie.
Waar al mijn vrienden en studiegenoten wel een passende studie leken te hebben, zo zat ik continu te klooien met school en studies. Ik wist gewoon niet wat ik wilde, en voelde me nergens in mijn vel.
Ik wist ook niet wat ik wilde worden, niks leek op dat wat ik wilde zijn. Vrij en rijk.
Het is altijd makkelijk om vragen te horen van ex-studenten; schoolverlaters. Het klinkt alsof het allemaal zo makkelijk is gegaan. Maar hoeveel twijfel, hoe onzeker ik me heb gevoeld is onbeschrijfelijk.
Nu we bijna tien jaar verder zijn, heb ik me nog nooit zo op mijn plek gevoeld als vandaag de dag. Het lijkt wel alsof alle struggles, alle moeilijkheden, alle twijfel momenten samen zijn gekomen voor dit moment.
Ik geloof er in dat ik deze struggles heb moeten meemaken om te zijn waar ik vandaag ben.
Had ik voor de makkelijke weg gekozen, dan had ik nu een 'normale' kantoorbaan en had ik een normaal 9 tot 5 leven gehad. Niet slecht, niet goed.
Wat ik wil zeggen is dit: pijn is onvermijdelijk. Ik denk dat het écht noodzakelijk is om pijnmomenten te hebben - om problemen te hebben. Juist door maar door te gaan kom je er doorheen. Er ontstaan weer wel wel nieuwe problemen, maar je bent een stap verder.
“The soul attracts that which it secretly harbors; that which it loves, and also that which it fears; it reaches the height of its cherished aspirations; it falls to the level of its unchastened desires; and circumstances are the means by which the soul receives its own” - James Allen
Vaak stoppen mensen als ze pijn hebben, of niet weten wat ze moeten doen. Ze pakken dan terug naar de makkelijke weg. Hetgeen vertrouwt voelt, en normaal is.
Blijf doorgaan. Zoek de confrontatie op en groei. Weet wat je wilt. Zoek op wat je wilt. Op die manier kun je bepalen wat je moet doen om daar te komen waar je wilt zijn.
Ook al sta je voor een gesloten deur, weet dat iedereen dat heeft meegemaakt en de enige manier om daar doorheen te komen is om te vechten; niet door terug te keren en de deur gesloten te houden.
Zomaar een gedachtenspinsel waarvan ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes!
Deze omgeving is een archief van het oude forum en staat geen nieuwe reacties toe. Bekijk onze vernieuwde omgeving op https://hub.internetsuccesgids.nl voor actuele discussies en interactie met de community.
Jacko Meijaard Admin
Gereageerd op 13-08-2018Ook al denk je dat je aan het verliezen bent, denk altijd lange termijn.
Net schoot me een gedachte binnen. Een gedachte van toen voordat ik met internet marketing begonnen was. Ik zat nog op school en studeerde Journalistiek. Ik wilde stoppen, maar had geen enkel idee wat.
Het voelde niet goed. Ik wilde stoppen met Journalistiek, maar ik moest iets anders hebben - want het zou gek zijn om niets te doen. Geen studie.
Waar al mijn vrienden en studiegenoten wel een passende studie leken te hebben, zo zat ik continu te klooien met school en studies. Ik wist gewoon niet wat ik wilde, en voelde me nergens in mijn vel.
Ik wist ook niet wat ik wilde worden, niks leek op dat wat ik wilde zijn. Vrij en rijk.
Het is altijd makkelijk om vragen te horen van ex-studenten; schoolverlaters. Het klinkt alsof het allemaal zo makkelijk is gegaan. Maar hoeveel twijfel, hoe onzeker ik me heb gevoeld is onbeschrijfelijk.
Nu we bijna tien jaar verder zijn, heb ik me nog nooit zo op mijn plek gevoeld als vandaag de dag. Het lijkt wel alsof alle struggles, alle moeilijkheden, alle twijfel momenten samen zijn gekomen voor dit moment.
Ik geloof er in dat ik deze struggles heb moeten meemaken om te zijn waar ik vandaag ben.
Had ik voor de makkelijke weg gekozen, dan had ik nu een 'normale' kantoorbaan en had ik een normaal 9 tot 5 leven gehad. Niet slecht, niet goed.
Wat ik wil zeggen is dit: pijn is onvermijdelijk. Ik denk dat het écht noodzakelijk is om pijnmomenten te hebben - om problemen te hebben. Juist door maar door te gaan kom je er doorheen. Er ontstaan weer wel wel nieuwe problemen, maar je bent een stap verder.
“The soul attracts that which it secretly harbors; that which it loves, and also that which it fears; it reaches the height of its cherished aspirations; it falls to the level of its unchastened desires; and circumstances are the means by which the soul receives its own” - James Allen
Vaak stoppen mensen als ze pijn hebben, of niet weten wat ze moeten doen. Ze pakken dan terug naar de makkelijke weg. Hetgeen vertrouwt voelt, en normaal is.
Blijf doorgaan. Zoek de confrontatie op en groei. Weet wat je wilt. Zoek op wat je wilt. Op die manier kun je bepalen wat je moet doen om daar te komen waar je wilt zijn.
Ook al sta je voor een gesloten deur, weet dat iedereen dat heeft meegemaakt en de enige manier om daar doorheen te komen is om te vechten; niet door terug te keren en de deur gesloten te houden.
Zomaar een gedachtenspinsel waarvan ik hoop dat je er wat aan hebt.
Succes!